Licht, kaars, kaarsen
Toen ik de blog van Nicole bezocht
vroeg ze of wij het verhaal van de vier advents kaarsen kende
Een mooi verhaal, ik vroeg me af,
zou het verhaal er ook in het Nederlands zijn
Ja hoor, Ik vond het verhaal van de vier kaarsen op het WWW
en doe graag mee met deze Light....Crea 5219
Heel langzaam brandden eens vier kaarsen.
De omgeving was zo rustig dat men ze kon horen spreken.
De eerste kaars zei: 'Ik ben de VREDE
Ik deed zolang mijn best opdat mensen geen ruzie zouden maken,
dat ze geen wapens zouden gebruiken,
dat ze niet zouden slaan voor een meningsverschil.
Maar er blijft oorlog overal,
en waar mensen in groepen samenkomen blijven er twisten ontstaan.
Wat heeft het voor zin dat ik voor hen brand?
Niemand, kan mij beletten dat ik uitdoof."
Haar vlammetje werd vlug kleiner en doofde uit
De tweede kaars zei: "Ik ben het VERTROUWEN.
Meestal kan ik gemist worden.
Dus heeft het geen zin meer dat ik blijf branden.
Want ik leer mensen om te geloven in het leven zelf en in elkaar.
Ik leer hen dat ze samen iets moois kunnen maken, maar ze luisteren niet.
Hun vertrouwen is zo klein.
Ze geloven alleen wat simpel is en in dromen die wegvliegen als een veertje.
Mensen vertrouwen niet eens meer hun eigen hart,
en geloven niet in het waarom van hun bestaan."
Wanneer ze stopte met praten
blies ze zichzelf met een laatste zuchtje uit.
"Ik ben de LIEFDE. Op haar beurt sprak zachtjes de derde kaars:
Ik heb de kracht niet gekregen om te blijven branden.
De mensen negeren me.
Ze vergeten zelfs hun naasten te beminnen.
Ik had zo gehoopt dat ik mensen kon helpen om elkaar
te warmte te geven, en het gevoel dat er altijd Iemand
ook van hen hield - zelfs al wist men dat niet."
Ze wachtte niet langer en doofde uit.
Plots kwam er een kind aan
en zag de drie gedoofde kaarsen.
Hij keek naar de VREDE
waarvan het licht verdwenen was,
en naar het vertrouwen dat het nodig had om groot te worden
en om moedig te zijn, en naar de LIEFDE
omdat het kind niet alleen wilde zijn.
'Waarom branden jullie niet langer?'
riep het kind vol onzekerheid uit.
De drie kaarsen spraken en vertelden hoe slecht
het met hen ging. Nadat dit alles gezegd was
begon het kind te huilen
Toen zei de vierde kaars:
'Wees niet bang, mijn kind,
Nu ik nog brand kunnen we de andere kaarsen weer aansteken,
Want ik ben de HOOP'
Met glanzende ogen nam het kind de kaars van de hoop
en stak de andere kaarsen weer aan.
Het vlammetje van de hoop wilde het kind nooit uit het leven laten verdwijnen.
Laten ook wij allemaal de HOOP, het VERTROUWEN,
de VREDE en de LIEFDE bewaren en koesteren
Dan groeit het grote licht dat Kerstmis is voor vandaag, voor morgen en altijd
Waar dachten de anderen aan bij het woord Light?
Ik ben benieuwd, kom dan kijken we bij:
