Al vele jaren maak ik een adventskrans van
stro omwikkelt met dennentakken, kaarsen en lint
Dit is mijn 'adventskrans' van dit jaar
Ik ben helemaal blij met het resultaat :-)
Vorig jaar had ik mijn adventskrans al af
toen ik bovenstaand idee op Pinterest zag
Ik nam me meteen voor, dat wordt mijn
adventskrans voor 2015
De eerste adventskaars mag al aan
Kunnen jullie meteen zien hoe mooi de
Amaryllisbol het doet, echt een succes
Kennen jullie trouwens het verhaal van Amaryllis?
Sinds ik voor de eerste keer het verhaal hoorde kijk ik toch anders naar de bloem :)
Uit de Griekse mythologie is een verhaal bekend over een uiterst fijngevoelig meisje dat Amaryllis heette.
Toen ze op een dag op een berghelling bloemen aan het plukken was, ontmoette ze de schaapherder Alteo en werd op slag verliefd.
Maar Alteo had geen oog voor meisjes, hij hield alleen van bloemen.
Hij had vaak gezegd: “Alleen zei die mij een nieuwe bloem kan brengen, schenk ik mijn liefde”.
Amaryllis was wanhopig en richtte zich tot het Orakel van Delphi.
Daar kreeg ze de raad een pijl uit de tempel mee te nemen en zich voor het huis van Alteo hiermee te verwonden, waarbij ze haar liefdesverklaring voor hem moest uitspreken.
Dit diende zo nodig ook de volgende avonden te worden herhaald.
Amaryllis deed wat het orakel haar had opgedragen en toen de eerste avond de klok 12 uur sloeg, verwondde ze vastbesloten haar borst en hart.
Het was alsof het leven uit haar stroomde, toen ze voor de hut van Alteo zijn naam riep en verklaarde dat haar leven met het zijne verbonden was.
Helaas bleef haar actie zonder resultaat. De volgende avond herhaalde zich het hele tafereel. De avond erop nog eens.
Dertig nachten lang vloeiden er bloeddruppels voor Alteo’s deur, totdat er een wonder gebeurde.
Op de plek waar het bloed gevallen was, groeide een grote rode bloem met een wijd open bloemkelk. “Alteo, Alteo, daar is de bloem”, riep Amaryllis opgewonden.
Alteo zag het tere meisje met de zware dikke stengel in de handen, waaraan de vuurrode onbekende bloem ban de liefde bloeide.
De stoere herder knielde voor haar neer en schreide en terwijl ze elkaar voor het eerste kustte, jubelden de leeuweriken hoog in de lucht. Vanzelfsprekend werd de nieuwe bloem Amaryllis genoemd.
Toen ze op een dag op een berghelling bloemen aan het plukken was, ontmoette ze de schaapherder Alteo en werd op slag verliefd.
Maar Alteo had geen oog voor meisjes, hij hield alleen van bloemen.
Hij had vaak gezegd: “Alleen zei die mij een nieuwe bloem kan brengen, schenk ik mijn liefde”.
Amaryllis was wanhopig en richtte zich tot het Orakel van Delphi.
Daar kreeg ze de raad een pijl uit de tempel mee te nemen en zich voor het huis van Alteo hiermee te verwonden, waarbij ze haar liefdesverklaring voor hem moest uitspreken.
Dit diende zo nodig ook de volgende avonden te worden herhaald.
Amaryllis deed wat het orakel haar had opgedragen en toen de eerste avond de klok 12 uur sloeg, verwondde ze vastbesloten haar borst en hart.
Het was alsof het leven uit haar stroomde, toen ze voor de hut van Alteo zijn naam riep en verklaarde dat haar leven met het zijne verbonden was.
Helaas bleef haar actie zonder resultaat. De volgende avond herhaalde zich het hele tafereel. De avond erop nog eens.
Dertig nachten lang vloeiden er bloeddruppels voor Alteo’s deur, totdat er een wonder gebeurde.
Op de plek waar het bloed gevallen was, groeide een grote rode bloem met een wijd open bloemkelk. “Alteo, Alteo, daar is de bloem”, riep Amaryllis opgewonden.
Alteo zag het tere meisje met de zware dikke stengel in de handen, waaraan de vuurrode onbekende bloem ban de liefde bloeide.
De stoere herder knielde voor haar neer en schreide en terwijl ze elkaar voor het eerste kustte, jubelden de leeuweriken hoog in de lucht. Vanzelfsprekend werd de nieuwe bloem Amaryllis genoemd.
Fijne maandag
